LILTING
Gran Bretaña, 2014
Auditorio de Cangas. 21 horas
Auditorio de Cangas. 21 horas
Premios BAFTA: Proposta a Mellor guionista debutante, director e produtor británico
Festival de Sundance: Mellor fotografía Director: Hong Khaou
Festival de Sundance: Mellor fotografía Director: Hong Khaou
Dirección e guión: Hong Khaou
Intérpretes: Ben Whishaw, Cheng Pei-Pei, Andrew Leung, Peter Bowles, Naomi Christie, Morven Christie
Música: Stuart Earl
Fotografía: Urszula Pontikos
Duración: 91 min.
Se a delicadeza é o talento en desairar a mirada, ao guionista e director Hong Khaou habería que situalo no cume dese talento, pois a súa película pon o ollo dun modo tan delicado en moitos dos aspectos máis vidrosos como a vellez e a soidade, a dor e a perda, a incomunicación ou o choque cultural, e non na homosexualidade, tratada aquí con parecido aroma que en «Brokeback Mountain»,.
De todo iso trata esta historia sobre unha nai chinesa que vive nun xeriátrico londiniense, a morte do seu fillo, o achegamento do home que vivía co seu fillo e a imposibilidade de atopar entre eles o enorme terreo emocional que os une por mor da brecha lingüística (ela non fala inglés), xeracional e cultural. A cámara do talentoso Khaou capta con igual delicadeza os sentimentos e repróchelos nun magnífico retrato de interiores, tanto dos espazos como dos personaxes, recreados con suavidade pero con sorprendente ímpeto por Ben Whishhaw e por Cheng Pei-pei, nun dobre dó (de loita e dor) graciosamente convertido en triángulo pola necesidade dunha tradutora, ou sexa, testemuña.
Tan sutil, tan delicada é a narración que mesmo se permite o risco de excederse cuns quebradizos flashback, uns apuntamentos de pasado co mozo morto en accidente. (Oti Rodríguez Marchante. ABC)
De todo iso trata esta historia sobre unha nai chinesa que vive nun xeriátrico londiniense, a morte do seu fillo, o achegamento do home que vivía co seu fillo e a imposibilidade de atopar entre eles o enorme terreo emocional que os une por mor da brecha lingüística (ela non fala inglés), xeracional e cultural. A cámara do talentoso Khaou capta con igual delicadeza os sentimentos e repróchelos nun magnífico retrato de interiores, tanto dos espazos como dos personaxes, recreados con suavidade pero con sorprendente ímpeto por Ben Whishhaw e por Cheng Pei-pei, nun dobre dó (de loita e dor) graciosamente convertido en triángulo pola necesidade dunha tradutora, ou sexa, testemuña.
Tan sutil, tan delicada é a narración que mesmo se permite o risco de excederse cuns quebradizos flashback, uns apuntamentos de pasado co mozo morto en accidente. (Oti Rodríguez Marchante. ABC)
Comentarios
Publicar un comentario